Constructing Linguistic and Ethnic Boundaries in a Basque Borderland: Negotiating Identity in Rioja Alavesa, Spain

RESUMENLa constructión de barreras lingüísticas y étnicas en una zona fronteriza vasca: La negociatión de la propia identidad de la Rioja Alavesa españolaEn 1982, los dirigentes del gobierno regional vasco en España han implementado políticas encaminadas a mantener y restaurar la lengua vasca, el euskara, en la totalidad de dicha Comunidad. Promotores del idioma vasco asocian el euskara con la identidad vasca. No obstante, investigaciones etnográficas revelaron ciertos efectos desiguales de dichas medidas enfocadas a restaurar el euskara en la Rioja Alavesa, zona fronteriza de la provincia vasca de Alava, donde dicha lengua no había sido hablaba desde hacía varios siglos. Además de acentuar la barrera que sépara las provincias vascas del resto del territorio español, estas políticas de idioma han reforzado simultaneamente cierta percepción de marginación étnica para muchos habitantes de la Rioja Alavesa que no conocen el euskara, a la vez que provoca el rechazo de la asociación del euskara a la identidad del pueblo vasco por otros. Este caso particular demuestra que el contexte fronterizo, donde son imprecisas las identidades, puede ser muy útil para así explorar la construcción de barreras étnicas y lingüísticas.RESUMOKonstrui lingvajn kaj etnajn limojn en eŭska limregiono:Negoci identecon en Rioja Alavesa, HispanioEn 1982 gvidantoj de la regiona eŭska registaro en Hispanio realigis politikojn, kiuj celis repuŝi la malfortiĝon de la eŭska lingvo kaj restarigi ĝian uzon tra la tuta eŭska komunumo. Lingvaj planistoj konsideris la eŭskan unu el la ĉefaj markiloj de eŭska identeco. Tamen, etnografaj èsploroj montris malebenajn efikojn de politikoj por restarigi la eŭskan en Rioja Alavesa, lima zono de la eŭska provinco Alava, kie oni ne parolis la lingvon jam jarcentojn. La lingvaj politikoj, kiuj émis emfazi la limon dividantan la eŭskajn provincojn de la cetera neeŭska Hispanio, samtempe fortigis perceptojn de etna marĝeneco ĉe multaj neparolantoj de la eŭska en Rioja Alavesa, kaj igis aliajn malakcepti la asociiĝon de la eŭska lingvo kun eŭska identeco. La kazo montras la utilecon de limregiona medio, kie identecoj estas neklaraj, por esplorado de la konstruo de etnaj kaj lingvaj limoj.