Multilingualism and Education Policy in Post-Apartheid South Africa

MU CIKOSOMiakulu ne Politike wa Tulasa kunyima kwa apateide mu Afrike wa KwinshiAfrike wa Kwinshi pakadipikulaye ku bupika bwa apateide mu 1994, lukonko lunene luvwa pa moyo wa bamfumu ba ditunga luvwa lwa ne ncini civwabo ne bwa kwenza ne miakulu ya batoke bavwa bakwata ditunga ku bupika, Angele ne Afrikanse. Mu dibeji edi ndi ngakula bwa politike udi bamfumu ba ditunga benza bwa kwandamuna lukonko elu, ne nangananga politike wa kulongesha bana mu miakulu ya bankambwa. Ne ndeja ne bwa politike eu kupatula bipeta bimpe, bidi bikengela ne bamfumu ba ditunga bakudimuna cimfwani cibi civwa batoke bapeshe miakulu ya bankambwa mu matuku a bupika bwa apateide. Cianana baledi kabakwitaba bwa ne bana babo balongeshibwa mu miakulu eyi to. Ne ndeja mushindu udi bamfumu ba ditunga mwa kukudimuna cimfwani cibi cia miakulu eyi kabiyi bikengela kupepeja Angele ani Afrikanse.RESUMOMultlingvismo kaj eduka politiko en postapartisma SudafrikoKiam Sudafriko liberigis sin el rasapartismo en aprilo 1994, unu el la tuj frontendaj problemoj estis decidi la sorton de la du lingvoj, angla kaj afrikansa, kiujn ĝi heredis el antaŭaj registaroj -la koloniaj kaj la apartismaj. La nuna referaĵo rekte esploras la respondon de Sudafriko al tiu ĉi problemo, nome la lastatempe akceptitan politikon de dek unu oficialaj lingvoj. Ĝi aparte fokusigas je la nuna debato pri edukado en la gepatra lingvo kontraŭ edukado en fremda lingvo, la angla aŭ la afrikansa. La aŭtoro argumentas ke, por ke la nova eduka politiko atingu sian celon, nome la apogon de edukado en la gepatra lingvo, necesos forigi la hontosignojn ligitajn al edukado en la gepatra lingvo dum la epoko de apartismo. La aŭtoro donas sugestojn pri kiel atingi tion sen subfosi la rolon kaj gravecon de la angla kaj la afrikansa en la klopodoj de la lando konstrui novaj kaj li egalecan nacion.