Language Policy in the SANDF: A Case for Biting the Bullet?

OORSIGTaalbeleid in die Suid Afrikaanse Nasionale Weermag:'n geval van die bul by die horings pak?In 1994 is 'n nuwe nasionale taalbeleid gepromulgeer, en in plaas van die vorige twee offisiële tale, Engels en Afrikaans, is 11 offisiële tale amptelik verklaar. Voorgangers van die finale Grondwet van 1996 (die ANC Handves van Menseregte (1990) en die tussentydse Grondwet (1993) maak dit baie duidelik dat inheemse tale bevorder and ontwikkel moet word. Hierdie besluit het belangrike implikasies vir die Nasionale Weermag gehad, waar, soos algemeen aanvaar is, Afrikaans die de facto taal vir alle aspekte van militêre lewe was. As gevolg van massiewe demografiese veranderinge, was transformasie noodsaaklik. Hierdie verslag rapporteer oor taalhoudings en taalpraktyk by 6SAI in die Ooskaap, en dit kyk krities na hierdie aangeleenthede in die lig van die nasionale taalplan as geheel.RESUMOLingva politiko en SANDF (Sudafrika Nacia Defendoforto): Ĉu ĉe decidopunkto?En 1994 oni disanoncis novan nacian lingvan politikon en Sudafriko, kiu, anstataŭ preskribi nur la anglan kaj afrikansan kiel oficialajn lingvojn, deklaris 11 lingvojn oficialaj. La antaŭuloj de la fina Konstitucio de 1996 (la Deklaro de Rajtoj de la Afrika Nacia Kongreso, 1990, kaj la Portempa Konstitucio, 1993) plene klarigas, ke oni devas evoluigi kaj apogi la indigenajn lingvojn. Tiu decido havis apartan signifon ĉe la Nacia Defendoforto, kie estas vaste agnoskite, ke afrikansa estas la efektiva laborlingvo de ĉiuj aspektoj de la armea vivo, kaj kiu devis trairi grandegan transformiĝon rilate la lingvan kaj etnan originon de siaj soldatoj. La nuna referaĵo raportas pri lingvaj starpunktoj kaj lingvaj praktikoj en 6SAI (Sesa Sudafrika Infanteria Bataliono) en Orientkaba Provinco, kaj kritike pridiskutas la situacion en kunteksto de la nacia lingva piano kiel tuto.