
Full text loading...
Somalio, nekutime inter afrikaj statoj, posedas indigenan, regantan, komprenatan, sufice unuecan lingvon, uzatan de cirkaŭ 95 procentoj de la statanoj. Sed, car oni neniam akordigis pri unueca somala skribsistemo, ec post la sendependigo en 1960, la somala estis uzita nur kiel busa lingvo. La skriba, ofîciala komunikado estis en la angla, itala, kaj/aŭ araba. Fakte, diversaj somalaj gentoj uzis diversajn skribsistemojn, sed nur en 1972 la registaro oficialigis unuecan, latinalfabetan ortografion. Laitin bone rakontas 'la lukton por la somala'. Kiel politiksciencisto, la autoro cefe interesigas pri la socilingvistikaj (sociaj, kulturaj, politikaj) aspektoj de la problemo, ol nur la pure lingvistikaj. En la dua parto de la verko, la aùtoro prikonsideras la ecojn de politika kulturo perata de indigena lingvo (la somala) kon-traste kun fremda lingvo (la angla). Lia kGnkludo estas, ke oni devus pli atenti la lingvan demandon en la politikscienca kaj sociscienca literaturoj. Legantoj de LPLP samopinios.