Language Problems and Language Planning - Volume 11, Issue 2, 1987

RESUMOLingva konflikto en KatalunioLa kataluna lingvo en Hispanio en la periodo post la epoko de Franco atingis ofi-cialan juran rekonon, kaj preskaǔ ciuj politikaj fortoj en la aǔtonoma regiono Katalunio favoras la kreskantan oficialan kaj čiutagan uzadon de la kataluna—projekto, kiun la katalunoj nomas "lingva normaligo." La demando plej perpleksiga al socilingvistoj estas tio, ĉu la normaliga projekto sukcesos? Plej multaj esploristoj, fronte al tiu demando, koncentriĝas je la "sintenoj" de la homoj al la lingvo aǔ je la sociaj "normoj," kiuj indikas kiun lingvon uzi en kiuj cirkonstancoj. Tiu ĉi artikolo uzas alian aliron. Ĝi esploras "normaligon" el ludteoria perspektivo, en kiu strategia interago estas la ĉefa determinanto de lingvotransiro, pli ol simplaj normoj aǔ sintenoj. El tiu perspektivo, oni trovas, ke la lingva asimiliĝo de enmigrintoj, kiuj ne parolas la katalunan, estas malpli problema ol oni nuntempe opinias, kaj ke la interesokonflikto inter la indiĝenaj katalunoj estas pli severa ol oni nuntempe kredas. Interesokonfliktoj inter Madrido kaj Katalunio estas ankaǔ analizitaj, kiel ankaǔ tiuj inter la Generalitat (la aǔtonoma registaro de Katalunio) kaj la komunumoj de enmigrintoj al Katalunio.RESUMConflicte Llingiiistic a CatalunyaA l'Espanya post franquista, la llengua catalana ha aconseguit un status legal official, i pràcticament totes les forces polítiques de la regió autonòmica catalana afovoreixen el seu us creixent, tant oficialment com en la vida diària—un projecte que els catalans anomenen "normalització lingüística." La questió que més ha preocupat als sociolin-güistes es fins a quin punt el projecte de normalització serà un exit. A fi de contestar aquesta questió, la majoria d'investigadors, es centren bé en les "normes" socials que fan referencia a quina llengua s'ha de fer servir en cada contexte determinat. Aquest article prén un enfoc diferent. Examina la "normalització" desde una perspectiva de teoría de jocs, en la qual la interacció estratègica és la que determina el canvi d'una llengua a l'altre, més que no pas les normes senzilles o les actituds. Desde aquesta perspectiva, es troba que la assimilació llingüística dels immigrants que no parlen català es un problema menys important del que normalment es pensa i que el conflicte d'in-terès entre els catalans autòctons és més fort del que es creu normalment. L'article també analitza els conflictes entre Madrid i Catalunya, i els que existeixen entre la Generalitat (el govern autònom de Catalunya) i les comunitats d'immigrants a Catalunya.

SOMMAIRELe changement planifié et la variation lexicaleCette étude aborde un des aspects du processus de francisation du monde du travail au Québec amorcé dans le cadre de la Charte de la langue française (loi 101) en vigueur depuis 1977. Après avoir fait le point sur certains facteurs extralinguistiques qui jouent un rôle dans le changement linguistique spontané ou "naturel," l'auteur procède à une analyse de l'utilisation des termes techniques français et anglais dans une entreprise de transport en voie de francisation.L'étude est basée sur des renseignements recueillis par questionnaire auprès d'environ 60% des 750 employés répartis à tous les niveaux hiérarchiques de l'entreprise. En plus de fournir des renseignements sociodémographiques et occupationnels sur les répondants, le questionnaire traite des attitudes par rapport à la francisation et de la perception par rapport à l'utilisation des langues dans diverses situations communica-tionnelles. Il contient aussi des renseignements sur le comportement linguistique réel par rapport à dix termes techniques. L'analyse révèle que les variables habituelles telles l'âge, le sexe, le niveau de scolarité et l'occupation qui jouent un rôle important dans le changement linguistique en milieu "naturel" n'exercent pas la même influence dans le contexte d'un changement planifié. Si on interprète les données relatives à la perception qu'ont les répondants de leur comportement linguistique en fonction de leurs attitudes et de leurs postes, il faut conclure que ce sont des facteurs de types socio-économiques comme les responsabilités liées aux différents postes ou encore le rôle que jouent les répondants dans la structure organisationnelle de leur entreprise qui sont déterminants dans le changement terminologique planifié et non pas des notions idéologiques comme le prestige d'une langue ou des valeurs nationalistes.RESUMOPlanita ŝanĝado kaj leksika variadoLa artikolo aliras unu el la aspektoj de la procedo de francigo de la labormedio en Kebekio iniciatita en la kadro de la Ĉarto de la Franca Lingvo (leĝo 101), kiu ek-validis en 1977. Post superrigardo de certaj eksterlingvaj faktoroj, kiuj ludas rolon en la spontana aǔ "natura" lingvoŝanĝiĝo, la aǔtoro pluiras al analizo de la utiligo de francaj kaj anglaj fakaj terminoj en transporta entrepreno survoje al francigo.La studo estas bazita sur informoj kolektitaj per demandaro redonita de ĉirkaǔ 60 procentoj de la 750 dungitoj ĉe ĉiuj niveloj en la entrepreno. Aldone al tio, ke la demandaro liveras informojn socidemografajn kaj profesiajn pri la respondintoj, ĝi ankaǔ traktas sintenojn al la francigo kaj perceptojn pri utiligo de lingvoj en diversaj komunikaj situacioj. Ĝi ankaǔ enhavas informojn pri la reala lingva konduto koncerne dek fakajn terminojn. La analizo malkovras, ke la kutimaj variantoj, kiel ekzemple aĝo, sekso, klerignivelo kaj okupo, kiuj grave rolas en la lingvoŝanĝiĝo en "natura" medio, ne tiel multe influas en la kunteksto de planita ŝanĝiĝo. Se oni interpretas la informojn, kiuj rilatas al la percepto fare de la respondintoj pri la propra lingva konduto lige al iliaj sintenoj kaj iliaj postenoj, oni devas konkludi, ke la faktoroj socieko-nomikaj, kiel ekzemple la respondecoj ligitaj al la diversaj postenoj aǔ la rolo ludata de la respondinto en la organiza strukturo, estas la determinantoj en la planita termi-nologia ŝanĝiĝo, ne la ideologiaj nocioj kiel ekzemple la prestiĝo de difinita lingvo aǔ la naciismaj valoroj.

SUMMARYMexican Spanish and Chicano Spanish: Fundamental Problems and ProposalsThe first sections of this article discuss the historical circumstances that intervened in the emergence of Mexican Spanish as an independent variety of Mexican Spanish; it also describes the geographic and social dialects of contemporary Mexican Spanish in the light of the studies carried out or directed by J. M. Lope Blanch. The second part compares the phonological and morphosyntactic phenomena that characterize Mexican and Chicano or Mexican American Spanish, the variety spoken in the southwestern part of the United States. Although the language data presented herein evidence countless similarities between the two varieties, the author assumes that the varíability of Mexican Spanish is greater than that of Chicano Spanish inasmuch as the demographic explosion, the intense internal migration, and the growth of the mass media in Mexico have caused speakers of diverse geographic and social backgrounds to be in close contact. Finally, since Chicano Spanish is very similar to and less varíable than Mexican Spanish, the author proposes a possible language planning based on a Chicano variety with salient Mexican features.RESUMOMeksika hispana lingvo kaj cikana hispana: Fundamentaj problemoj kaj proponoj.La unuaj sekcioj de tiu ci artikolo traktas la historiajn cirkonstancojn, kiuj intervenis en la ekapero de la meksika hispana kiel sendependa varíanto de la duoninsula hispana lingvo. Ĝi ankaǔ priskribas la geografiajn kaj sociajn dialektojn de la nuntempa mek-sika hispana en la kunteksto de la studoj faritaj aǔ direktitaj de J. M. Lope Blanch. La dua parto komparas la fonologiajn kaj morfosintaksajn fenomenojn, kiuj karak-terizas meksikan kaj ĉikanan aǔ meksik-amerikan hispanan lingvon, do tiun varíanton parolatan en la sudokcidenta parto de Usono. Kvankam la lingvaj informoj donataj ĉi tie montras sennombrajn similecojn inter la du varíanto], la aǔtoro supozas, ke la va-riemo de la meksik-hispana estas pli granda ol tiu de la ĉikan-hispana pro tio, ke la demografia eksplodo, la intensa interna migrado kaj la kresko de la amaskomunikiloj en Meksiko metis en proksiman kontakton parolantojn el diversaj fonoj geografiaj kaj sociaj. Fine, ĉar la ĉikan-hispana estas tre simila al la meksik-hispana, kaj malpli va-riema, la aǔtoro proponas eblan lingvoplanan procedon bazitan sur ĉikana varíanto kun evidentaj meksikaj elementoj.

OGULNEOdnowienie jezyka: Stan naukowejWtym piśmie, Fodor i Hagège nie dawno napisane Language Reform: History and Future [Odnowienie Jçzyka: Hystoria i Przyszlość] jest przegladniete. Ta praca, pisana w trzech cześciach, pokrywa wiecej nisz sześdziesiat jçzyköw i posiada dane pisma w pieciu jçzykach, i jest najwiekszym dodatkiem do pismów tycacych sie do wyrobienia jezyków oraz odnowienie odnowienie jçzykôw. To wrzystko bedzie wielka waluta dla tych którzy sie zajmuja z studiami polisów jezyków, planowania jezyków, nauka jçzyków oraz duzo innych rzeczach wtym kierunku. Dwa z najwiçkszych problemów z ta praça jest ze kilka ztych pismôw i papierów sa stare, wiec pokrycie w niektórych miejscach (na przyklad, pierwsze jçzyki w Amerykach i Australi). Jest doradzone ze ten ostatni problem moze być naprawiony w planowanem dodatkowem cçściu do tej kolekcji.[Thanks to D. Mechlinski for assistance with the Polish abstract.]RESUMOLingva reformo: Nuna statoEn tiu ci teksto, oni recenzas la lastatempe eldonitan Language Reform: History and Future de Fodor kaj Hagège. La verko, eldonita en tri volumoj, kiuj kovras pli ol sesdek lingvoj kaj enhavas kontribuajojn en kvin lingvoj, estas grava kontribuo al la literaturo pri lingvoevoluigo kaj lingvoreformo, kaj ĝi estos valorega al tiuj, kiuj kon-cernas sin pri lingvopolitikaj studoj, lingvoplanado, aplikita lingvistiko, kaj pluraj pliaj fakoj. La du plej grandaj mankoj de la verko estas la iom eksdata enhavo de kelkaj referaĵoj, kaj lakunoj en pritrakto de certaj temaroj (ekzemple, indiĝenaj lingvoj ameri-kaj kaj australiaj). Oni sugestas, ke ĉi-lastan problemon oni povus korekti en la planita volumo suplementa al la kolekto.

Maoria kaj Angla: La dulingvisma prohlemo en NovZelandoLa autoro raportas pri la kreskanta intereso en la rekono de la Maoria lingvo en NovZelando, kun speciala rigardo al la rolo de lingvo kiel bazo de kultura heredajo kaj nacia identeco, kaj rimarkas ke en lando kia NovZelando ni devas rekoni tri nivelojn: etna, nacia kaj internacia. Por ni la Angla lingvo estas ne simple la lingvo de la blanka plimulto sed ankatŭ de internacia komunikado. Ideale Esperanto provizus la rimedon ĉe la internacia nivelo sed nuntempe la Angla lingvo havas kaj nacian kaj internacian rolon. Estas kelkaj sugestoj pri estonta agado.