Language Problems and Language Planning - Volume 14, Issue 2, 1990

ISICATSHULWAUlubonisa Njani "Ucalu-Calulo Lweentlanga" ? lipolitiki zolwimi lwentshukumo lomZantsi AfrikaEli phepha linika inkcukacha yengxoxo yale meko ikhoyo malunga nokusetyenziswa nokuqhubela phambili ulwimi lwentshukumo emZantsi Afrika, kunye nonxulumano lwalo neminye imibandela yezentlalo nezobupolitiki ehambelana nobuThulu njengeqela elicinezelweyo kulo mZantsi Afrika weli xesha sikulo.Eli phepha ke linika imibandela eyahlukileyo emithathu kodwa ibe inxulumene: okokuqala, luhlobo lokucwangcisa ulwimi ngokuphathelele kulwimi lwentshukumo ngokubanzi, okwesibini, yinxaxheba yolwimi lwentshukumo njengolwimi lwesiNtu lweqela lolwimi olucinezelweyo emZantsi Afrika; okwesithathu, ziintsingiselo zobuthulu kweminye imibandela ehambelana nezithethe nokunxhaxha kolwimi okuthe qho ukwahlula uluntu lweli xesha lomZantsi Afrika.RESUMOKiel signi "Apartheid" ? La politiko de sudafrika gestolingvoLa referajo liveras detalan pritrakton de la nuna situacio koncerne la uzon kaj evoluigon de la gestolingvo en Sudafriko, kaj ties rilato al aliaj sociaj kaj politikaj demandoj konceme la Surdularon kiel subprematan komunumon en la nuntempa Sudafriko. Tiel, la referaĵo pritraktas tri apartajn sed rilatajn problemojn: unue, la karakteron de lingvoplanado en ties aplikiĝo al gestolingvoj generate; due, la rolon de la gestolingvo kiel la denaska lingvo de subpremata lingva komunumo en Sudafriko; kaj, trie, la implicojn de la kazo de la Surdularo rilate al aliaj demandoj ligitaj al kultura kaj lingva diverseco, kiuj daŭre dividas la modernan sudafrikan socion.

La lingva politiko de la Orientindia Kompanio kaj la Azia Societo de BengalioLa referajo traktas la lingvan politikon de la Orientindia Kompanio, kiel tio fontis el la administra politiko de la unua generate gubernatoro de Bengalio, Warren Hastings, kaj la fondigo de la Azia Societo de Bengalio kaj la Kolegio de Fort William. Celante regi Hindion, Hastings komencis per klopodo kompreni la hindan popolon kaj ties lingvan kaj kulturan bazon. Staris antaǔ li elekto: au uzi okcidentecan aliron, kiel poste faris la Lordoj Cornwallis kaj Macaulay, trudante sur hindan teron fremdajn instituciojn, au labori ene de la ekzistanta indigena kulturo. Li sage elektis la duan vojon.Lin helpis sindedicaj orientalistoj kiel, interalie, Charles Wilkins, Jonathan Duncan, Francis Gladwin, Sir William Jones, Henry Thomas Colebrooke, John Gilchrist kaj James Prinsep. La fondigo de la societo en 1784 kaj de la kolegio en 1800 montrigis gravaj impulsoj en la disvastigo inter kleruloj de hindaj indigenaj lingvoj, kiel ekzemple la bengala, la hindia au hindustana (la urdua), persa, araba kaj sanskrita. Instruado per indigenaj lingvoj en bengaliaj lernejoj pretigis la vojon por la Baptistaj misiistoj de la Misio Serampore kaj la "Evangelia" kristanigo de hindoj. Tio okazis antau tiam kiam Okcidenta scienca kaj literatura edukado pere de la angla esence frostigis la planojn de Hastings. Strange, tio kondukis al tiu angligo de Hindio fare de Macaulay kaj aliaj utilistoj, kio malhelpis la hindigadon, kiun markis la rego de la Orientindia Kompanio. La celoj de la du skoloj - hindigo de la brita administracio kaj okcidentigo de Hindio - estis preskaŭ identaj, sed la periloj malsimilis. Tiel la sanceliĝo inter partnereco kaj patroneco en la politiko de la Kompanio rilate la hindajn lingvojn daŭre restis temo de postaj literaturaj kaj lingvaj esploroj.

SUMMARYFrancization of the Language of the Workplace in Quebec:Constraints and AchievementsIs it possible for a democratic government to compel private enterprises to work in a specific language? The government of Quebec is one of the few to have tried to do so. Since 1977 the law has required private enterprises to use French as their usual and normal working language. For this purpose, a process of "francization" has been initiated under the direction of the Office de la langue française. This paper describes the Quebec language law, assesses experience with it, and suggests some explanations for the results observed. It seems that progress with French has been more difficult and slower than expected because of resistance from corporations, fear of invalidation by the courts, political hesitation, and bureaucratization of the process. The Quebec case suggests that a compromise between a strict rule and flexible implementation is necessary for the success of a working language policy, but that such compromise is difficult to achieve.RESUMOFrancigo de la laboreja lingvo en Kebekio: Limigoj kaj atingojĈu demokrata registaro kapablas devigi privatajn entreprenojn labori per specifa lingvo? La registaro de Kebekio estas inter la malmultaj, kiuj tion klopodis. Depost 1977, ĝi leĝe devigas privatajn entreprenojn uzi la francan kiel sian kutiman kaj normalan laborlingvon. Tiucele, komencigis procedo de "francigo" sub gvido de la Oficejo de la Franca Lingvo. La artikolo priskribas la kebekian lingvan legon, taksas la spertojn kaj donas kelkajn klarigojn pri la konstatataj rezultoj. Sajnas, ke progreso pri la franca estas pli malfacila kaj malpli rapida ol oni atendis, pro rezisto flanke de la entreprenoj, timoj pri kortuma renverso de la leĝo, politika hezito kaj burokratigo de la procedo. La kazo de Kebekio sugestas la neceson kompromisi inter striktaj reguloj kaj fleksebla apliko se oni volas sukcesigi politikon pri laboreja lingvo, sed ke tia kompromiso estas malfacile atingebla.

RESUMENEl requisite de educatión en el Acto sobre Reforma y Limitatión de Inmigraciôn a losEstados Unidos (1986): Estudio de un ejemplo de una planificatión lingüística ineficazEl 6 de noviembre de 1986, el presidente Ronald Reagan firmó como ley el Acto sobre Reforma y Limitaciôn de Inmigraciôn (1986). El objetivo de la ley es detener la corriente de inmigrantes ilegales a través de la frontera mejicano-estadounidense y aplicar sanciones a patronos estadounidenses que hacen uso de trabajadores ilegales. La sección 2 del Acto especifica un programo legislativo en dos partes, por medio del cual extranjeros que habitan en Estados Unidos desde el 1 de enero de 1982, tienen derecho a solicitar residencia legal, temporal en primera instancia, y permanente posteriormente. Este programo de legalización está con-siderado como menos costoso que la deportaciôn de millones de extranjeros ilegales. Un requisito para la adquisición de esta residencia legal es que los extranjeros a los que se ha acordado este privilegio, sean capaces de probar un conocimiento bâsico del inglés, historia estadounidense y conocimientos sociales, o intenten conseguir ese conocimiento asistiendo a una instrucción de al menos cuarenta horas en un programa reconocido por el INS (Servicio de Naturalización e Inmigración).El requisito de educación se encuentra en la ley para lógicamente apoyar la concesión de residencia permanente a extranjeros ilegales, principalmente de origen hispánico, antes que a otros extranjeros que solicitan residencia dentro de otros programas de inmigración. El cono-cimiento del inglés esta considerado como un signo de integration en la sociedad. El inglés es un importante sfmbolo cultural para esa sociedad, y los legisladores piensan que se ve amena-zado por una creciente minorfa hispanohablante. Puesto que el objetivo del requisito de education no es capacitar a los participantes para alcanzar una competencia funcional en inglés, el resultado es una polftica lingufstica costosa e ineficaz.RESUMOLa klereca devigo en la Usona Akto pri Enmigra Reformo kaj Limigo (1986): Studo de ekzemplo de neefika lingvoplanadoLa 6-an de novembro 1986, Prezidento Ronald Reagan jure subskribis la Usonan Akton pri Enmigra Reformo kaj Limigo (1986). La celo de la leĝo estas haltigi la fluon de neleĝaj enmigrantoj trans la usonmeksikan limon kaj apliki sankciojn kontraŭ usonaj dungantoj, kiuj uzas neleĝajn laborfortojn. Sekcio 2 de la Akto specifigas dustadian leĝigan programon, per kiu fremduloj, kiuj loĝas ene de Usono jam de la 1-a de januaro 1982, rajtas peti unue dumtempan kaj poste konstantan laŭleĝan lograjton. Oni konsideras tiun programon de leĝigo pli mal-multekosta ol deportado de milionoj da neleĝaj fremduloj. Unu devigo por tia laŭlega lo|rajto estas tio, ke fremduloj, kiuj ricevas tiun privilegion, povu montri scion de baza angla lingvo, usona historio kaj sociaj scioj, aŭ klopodu atingi tian scion per ĉeesto de minimume kvardek horoj da instruado en programo rekonata de INS (la Servo pri Naturalizo kaj Enmigrado).La klereca devigo troviĝas en la lego por logike subteni la transdonon de konstanta loĝrajto al neleĝaj fremduloj, cefe hispandevenaj, antaû tiuj alilandanoj, kiuj petas leĝan loĝrajton laŭ aliaj enmigraj programoj. Scipovo de la angla estas konsiderata kiel signo de integriĝo en la ĝeneralan socion. La angla lingvo estas grava kultura simbolo por tiu socio, kaj leĝfarantoj kredas, ke ĝi estas minacata de kreskanta hispanparolanta minoritato. Pro tio, ke la celo de la klereca devigo ne estas ebligi al la partoprenantoj atingi funkcian kompetentecon en la angla, la rezulto estas multekosta kaj neefika lingva pohtiko.