Language Problems and Language Planning - Volume 15, Issue 3, 1991

ÀKÒRí ÒRÒîbéèrè lòri èdè gbogbo gbòòfûn ilç Nigeria: îdâhùn ha wà bi?Àròso yif fi ojû inû wo àwon llànà Ijoba àti Iwé òfin orflè èdè Nigeria lòrf òrò èdè. Àyéwò vif fi hàn pé, bf ò tilé jé pé àwon llànà tf Ijoba là sflé àti ohun tí Iwé òfin so lòrf òrò nâà jé èyf tf wòn lérò pé yòó mú okùn lsòkan orflé èdè nâà le gboningbonin, òpòlopò Isòro ni ò dojú ko àwon llànà vif, débi pé ko sf èyfkèyf nfnû àwon llànà nâà tf 6 seé dâwò lé. Àròsç y If fi dfé nfn. àwpn lsòro ylf hàn, àti Idf ré tf àwpn llànà ylf fi le dâ rukèrudò àti lyapa sflé, dfpò ls$òan tf a gbèrò. Mo si mû àbâ wâ lòrf bi a se le yanjû ^ nâà.RESUMOLa demando pri nacia lingvo en Nigerio: Cu ekzistas respondo?La artikolo kritike ekzamenas ekzistantajn registarajn kaj konstituciajn preskribojn, kiuj praktike konsistigas nacian lingvan politikon en Nijerio. Kvankam la aktuale plenumata politiko celas, interalie, fortigi nacian unuecon, la multaj problemoj kiujn frontas tiu politiko igis gian sukcesan realigon neebla. Anstataû roli kiel panaceo por nacia unueco, la ling va politiko konsistigas potencialan fonton de malharmonio kaj nacia malintegrigo. La aûtoro proponas alternativan politikon, en kiu la tri indigenaj nigeriaj lingvoj de la nuna politiko estas anstataûataj de unu neûtrala lingvo.

RESUMENFederalismo y el desarrollo de unapolitica de idioma extranjero:investigaciones preliminaresUna polftica nacional que proteja los derechos fédérales de la constitueiôn para las minorfas de idioma extranjero es inevitable y deseable; sin embargo, no puede llevarse a cabo sin ciertas concesiones. Encuestas realizadas en diecisiete estados de los EE. UU., con el departamento de asistencia social y con el departamento de licencias de conducir, revelan que existe una descentralizaciôn en cuanto al desarrollo de esa polftica. Estas dos agencias proveen materiales en idiomas extranjeros; por eso, el modelo basado en una orientaciôn hacia la clientela caracteriza este programa de proceso politico. Eso también significa que muchas veces las agencias mismas, en vez de las legislaturas o el publico (con propuestas o votaciones), establecen la polftica en cuanto a idiomas extranjeros. La evidencia que apoya el modelo de beneficio estatal es poca; los estados, si siguieran este modelo, querrfan evitar un exceso de desembolsos de fondos de asistencia social a las personas elegibles. Los estados, si funcionaran bajo la polftica del modelo de beneficio estatal, también querrfan restringir la publicatiòn de solicitudes para asistencia social en idiomas extranjeros para hacer todo lo posible para controlar la cantidad de personas elegibles. No existe tampoco evidencia que implique que los estados les imponen obstâculos a esas minorfas de idiomas extranjeros que quieren formular una solicitud para recibir asistencia social. Las minorfas de idioma extranjero se beneficiarân mâs de la conservatión de esas polfticas descentralizadas hasta que se difunda el movimiento de "English-only" o hasta que los estados restrinjan mâs los derechos de esas minorfas. Las agencias del estado protegen los derechos de esas minorfas mâs que la legislatión federal o los derechos constitucionales mismos.RESUMOFederaciismo kaj la evoluigo de lingvopolitiko: provizoraj esplorojDum la paso al tutusonaj konstituciaj rajtoj por civitanoj kun minoritataj lingvoj estas neevitebla kaj dezirinda, el la paso al nacia politiko rezultas problemoj. Esploroj pri oficejoj pri sociala subteno kaj kondukpermesoj en dek sep el la usonaj statoj montras kiel malcentre évoluas lingvopolitiko. Ke tiuj instancoj disponigas materialon en fremdaj lingvoj, reflektas klientdirektitan modelon de la politikdifina procezo. Alivorte, lingvopolitiko ofte estis difinita de la instanco mem kaj ne de legdonantoj nek de la civitanaro per proponoj kaj vocdonadoj. Por la modelo de utilo por la stato, laû kiu la stato strebas eviti elspezojn kiuj rezultos en pli alta nombro da rajtigitoj por socialaj subtenpagoj, ni trovis malmulte da pruvo. Se ili aplikus tian modelon, la statoj devus malhelpi petojn pri sociala subtenpago en fremdaj lingvoj, por limigi la nombron da eblaj pagatoj. Ne ekzistas pruvo, ke statoj starigas barilojn por lingvaj minoritatoj kiuj dezirus peti statan subtenon. Dum la movado por ekskluziva uzo de la angla ne farigas pli disvastigita kaj dum la §tatoj ne pli limigas la rajtojn de lingvaj minoritatoj, la minoritatlingvanoj profitas de pluapliko de malcentra lingvopolitiko. Instancoj de la statoj pli emas protekti la rajtojn de lingvaj minoritatoj ol tion farus tutusona legdonado au konstitucia rajtdifino.

ZUSAMMENFASSUNGEuropa 1992: eine sprachliche PerspektiveDie Europaische Gemeinschaft praktiziert seit ihrer Griindung im Jahre 1952 eine föderalistische Sprachformel. Der Druck hin zu einer (mehr) zentralistischen, hegemonialen Praxis ist allerdings sehr stark. Abgesehen von den enormen Kosten, die die fôderalistische Formel nach sich zieht, ist sie nicht voll im Einklang mit den Erziehungssystemen, d.h. Mitgliedstaaten, den Einstellungen der öffentlichkeit und den großeren internationalen Zusammenhängen. Und dennoch scheint es keine Alternative innerhalb einer föderalistischen europ äischen Union zu geben, die im Jahre 1992 verwirklicht werden soil.Eine föderalistische Sprachformel hat daher eine grofie Uberlebenschance, wenn sie modifiziert, vielleicht eingeschrankt wird, so daß sie funktioneller und fur die Erfordernisse der weltweiten Kommunikation offener ist. Trotz ihrer Schwâchen spiegelt sie das mosaikhafte kulturelle Erbe Europas in adäquaterer Weise wider. Sie ist auch für andere Regionen der Welt und für internationale Institutionen, die eine zentralistische Politik verfolgen, von Interesse, vor allem dann, wenn die Kosten ihrer Umsetzung in die Praxis vermindert werden können.RESUMOEuropo 1992: lingva perspektivoDe kiam gi fondigis en 1952 la Eûropa Komunumo praktikas federacian lingvoaplikon. Tamen ekzistas tre forta premo al (pli) centrisma, hegemonia praktiko. Ec senkonsidere de giaj altaj kostoj la federacia lingvoapliko malkongruas kun la eduksistemoj en la statoj-membroj, la sinteno en la civitanaro, kaj la pli vasta internacia konteksto. Malgraû ci cio sajnas ne ekzisti alia solvo en la kadro de federacia eûropa unio, kiun oni planas realigi en 1992.Pro tio federacia lingvoapliko havas bonan sancon pluvivi, se oni modifas au eble limigas gin tiel ke |i farigu pli funkcüva kaj pli taûga por tutmonda komunikado. Malgraû siaj malavantagoj tia solvo adekvate spegulas la mozaikecan kulturheredajon de Eûropo. Gi estas interesa ankaû por aliaj partoj de la mondo kaj por intemaciaj organizajoj kiuj aplikas centrisman politikon, precipe se oni sukcesos redukti la kostojn de gia realigo.

ZUSAMMENFASSUNGFinno-ugrische Minderheiten in Sibirien: Aussterben oder Ùberleben?Beinahe die Halfte der sechsundzwanzig Sprachgruppen der nordlichen Sowjetunion sind vom Aussterben bedroht, Die Chanten und Mansi aus der finno-ugrischen Sprachfamilie konnten bald als Opfer wirtschaftlicher Veranderungen, die ihre traditionelle Lebensweise zerstôrt haben, von der Vôlkerkarte verschwinden. Die heutigen sowjetischen Behôrden sind zwar an der Erhaltung dieser Sprachen und Kulturen interessiert, retten kann die autochthonen Vôlker jedoch nur eine konzertierte Aktion der Politiker, der Wissenschaftler und der Bevôlkerung selbst.RESUMOFinn-ugraj minoritatoj en Siberio: malapero aupluvivo?Preskaû duono de la dudek ses nordaj lingvoj de Sovetunio estas minacataj de malapero. La popoloj nantoj kaj mansoj en la flnn-ugra familio povus baldau malaperi de sur la etna mapo, kiel viktimoj de ekonomiaj Sangoj, kiuj détruis ilian tradician vivmanieron. La nunaj sovetaj instancoj montris interesigon konservi tiujn lingvojn kaj kulturojn, sed nur sistema strebado fare de politikaj gvidantoj, esploristoj kaj la indigenaj popoloj mem povos savi ilin.