Language Problems and Language Planning - Volume 22, Issue 3, 1998

OORSIGTaalbeleid in die Suid Afrikaanse Nasionale Weermag:'n geval van die bul by die horings pak?In 1994 is 'n nuwe nasionale taalbeleid gepromulgeer, en in plaas van die vorige twee offisiële tale, Engels en Afrikaans, is 11 offisiële tale amptelik verklaar. Voorgangers van die finale Grondwet van 1996 (die ANC Handves van Menseregte (1990) en die tussentydse Grondwet (1993) maak dit baie duidelik dat inheemse tale bevorder and ontwikkel moet word. Hierdie besluit het belangrike implikasies vir die Nasionale Weermag gehad, waar, soos algemeen aanvaar is, Afrikaans die de facto taal vir alle aspekte van militêre lewe was. As gevolg van massiewe demografiese veranderinge, was transformasie noodsaaklik. Hierdie verslag rapporteer oor taalhoudings en taalpraktyk by 6SAI in die Ooskaap, en dit kyk krities na hierdie aangeleenthede in die lig van die nasionale taalplan as geheel.RESUMOLingva politiko en SANDF (Sudafrika Nacia Defendoforto): Ĉu ĉe decidopunkto?En 1994 oni disanoncis novan nacian lingvan politikon en Sudafriko, kiu, anstataŭ preskribi nur la anglan kaj afrikansan kiel oficialajn lingvojn, deklaris 11 lingvojn oficialaj. La antaŭuloj de la fina Konstitucio de 1996 (la Deklaro de Rajtoj de la Afrika Nacia Kongreso, 1990, kaj la Portempa Konstitucio, 1993) plene klarigas, ke oni devas evoluigi kaj apogi la indigenajn lingvojn. Tiu decido havis apartan signifon ĉe la Nacia Defendoforto, kie estas vaste agnoskite, ke afrikansa estas la efektiva laborlingvo de ĉiuj aspektoj de la armea vivo, kaj kiu devis trairi grandegan transformiĝon rilate la lingvan kaj etnan originon de siaj soldatoj. La nuna referaĵo raportas pri lingvaj starpunktoj kaj lingvaj praktikoj en 6SAI (Sesa Sudafrika Infanteria Bataliono) en Orientkaba Provinco, kaj kritike pridiskutas la situacion en kunteksto de la nacia lingva piano kiel tuto.

RÉSUMÉLa Cohabitation linguistique: "Frenglish " dans la presse mauricienne"Frenglish" se refère à l'emprunt fréquent de mots et d' expressions anglaises dans le français écrit. C'est un phénomène que repoussent les puristes linguistiques, particulièrement en France et au Québec. Dans la société multilingue de l'Ile Maurice, au contraire, le "Frenglish" est un fait commun et non controversé. Il est le résultat linguistique naturel d'un colonialisme diachronique et du développement postcolonial. Paradoxalement, peut-être représente-il aussi un havre pour l'anglophonie mauricienne.L'analyse de l'utilisation du "Frenglish" à travers la presse mauricienne a permis de distinguer dix catégories. Ainsi avons nous pu dégager le caractere unique de la sociéte locale en abordant sous l'angle linguistique les divers niveaux de la vie sociale, économique, politique, légale et administrative. La situation à Maurice est differente de celle des Seychelles puisque oux Seychelles la presse est de preference anglophone et donc le "Frenglish" réduit au minimum. L'américanisation, la globalisation, et "l'anglais rampant" se joignent actuellement aux héritages du colonialisme français et britannique pour expliquer le développement et l'extension du "Frenglish" mauricien.RESUMOLa frangla en la maŭritania gazetaro"Frenglish", la frangla - la ofta uzado de anglalingvaj vortoj kaj terminoj en franclingvaj tekstoj - estas tabuo por lingvaj puristoj, aparte en Francio kaj Kebekio. Tamen, sur la multlingva insulo Mauritanio ĝi estas tiel nekontroversa kiel komuna. La frangla evoluis kiel la natura lingva rezulto de diakrona koloniismo kaj la postkoloniisma situacio sur Maŭritanio. Paradokse, ĝi ankaŭ reprezentas lingvan havenon por maŭritania anglalingveco.Esplorado ĉe la loka gazetaro dum naŭmonata periodo elmontris dek kategoriojn de la frangla. La frangla en la maŭritia gazetaro evidentigas la unikecon de la loka societo, donante lingvistikan kuntekston por vastaj gamoj de la socia, ekonomika, politika, leĝa kaj administra vivo. La frangla maŭritania diferenciĝas de la situacio sur la Sejŝeloj, kie la gazetaro estas pli anglalingva ol franclingva kaj la frangla minimumas. Hereditaĵoj de la koloniismoj franca kaj angla — nuntempe akompanate de usoniĝo, tutmondiĝo kaj "angla alrampo" — eksplikas la evoluon kaj kreskadon de la frangla maŭritia.

SUMMARYOrthographic Reform, Planning and Linguistic Diffusion:The Case of PortugueseGarcez'(1995) seminal paper on the 1990 Luso-Brazilian Orthographic Accord presents an opportunity to point to the arbitrariness of spelling reforms in Portugal and in Brazil, particularly with respect to the use of diacritic marks (circumflex, acute and grave accents). Evidence for this statement is based on the vicissitudes of rules for written accents in Brazilian Portuguese. Garcez (1995:159) concludes that the Accord is in fact "a minor spelling reform". It is the contention of this paper that the Luso-Brazilian Accord, although a diplomatic and political achievement as Garcez argues, is in fact a strategy, on one hand, to spread the Portuguese language in Africa, particularly in the former Portuguese colonies of Angola, Mozambique, Guinea-Bissau, Cape Verde and São Tomé e Principe, and, on the other, to construct and solidify a community of lusophone nations in geopolitical terms in world affairs. But as in the case of all instances of language planning and attempts to spread languages, the consequences of the use of Portuguese as an official language, particularly in Angola, Mozambique and Guinea-Bissau, must be considered in light of the use or non-use of one or more African languages as well as Creole in these nations (Phillipson 1992, Phillipson and Skutnabb-Kangas 1995). Specialists dealing with language planning in the PALOP countries (países Africanos de língua Oficial Portuguesa), must take into consideration the specific political, cultural, linguistic and ethnic situation of each nation.RESUMOOrtografia reformo, planado kaj lingva disvastigo: La kazo de la portugalaEn sia fekunda referajo de 1995 pri la Ortografia Interkonsento Luza-Brazila, Garcez prezentas okazon por indiki la arbitrecon de la literumaj reformoj en Portugalio kaj Brazilo, precipe rilate la uzon de diakritoj (cirkumflekso kaj kornaj strekoj). Tiun aserton atestas la sortosangoj de reguloj por skribaj diakritoj en la brazila portugala lingvo. Garcez konkludas, ke la Interkonsento estas efektive "minora literuma reformo". La nuna referajo pretendas, ke la Interkonsento, kvankam atingo diplomata kaj politika, kiel argumentas Garcez, estas fakte strategio por, unuflanke, disvastigi la portugalan en Afriko, precipe en la iamaj portugalaj kolonioj Angolo, Mozambiko, Gvine-Bisao, Verdkabaj Insuloj kaj Santomeo, kaj, aliflanke, konstrui kaj solidigi komunumon de portugallingvaj nacioj en geopolitikaj mondaj aferoj. Sed, kiel okazas en ciuj ekzemploj de lingvoplanado kaj klopodoj disvastigi lingvojn, la konsekvencoj de utiligo de la portugala kiel oficiala lingvo, precipe en Angolo, Mozambiko kaj Gvine-Bisao, devas esti konsiderataj en la kadro de la uzo au neuzo de unu au pluraj afrikaj lingvoj kaj kreolaj lingvoj en tiuj nacioj. Fakuloj, kiuj pritraktas lingvoplanadon en la landoj PALOP (países Africanos de língua Oficial Portuguesa), devas preni en konsideron la specif an politikan, kulturan, lingvan kaj etnan situacion de ciu unuopa nacio.

SUMMARYOn the Role of Planned Languages in Eugen Wüster's Work on Terminology ScienceThe founder of terminology science was also an important interlinguist and a pioneering researcher on Esperanto. His profound interest in planned languages had a significant effect on the development of his ideas on terminology. The article sketches the relationship between planned languages ([artificial] world auxiliary languages) and specialized technical languages, with particular reference to Esperanto, and analyzes its significance for several aspects of Wüster's work (the Encyclopaedic Esperanto-German Dictionary, his dissertation International Language Standardisation in Technology, the international dictionary of electrical technology, and the project of an international terminological code).RESUMOPri la rolo de planlingvoj en la terminologiscienca verko de Eugen WüsterLa fondinto de la terminologio-scienco estis ankaŭ grava interlingvisto kaj kunfondinto de la esperantologio . Lia profunda okupigo pri planlingvoj konsiderinde influis la evoluon de liaj terminologio-sciencaj konceptoj. La kontribuo skizas la faklingvan rolon de planlingvoj ([artefaritaj] mondhelplingvoj), aparte de Esperanto, kaj la rilatojn inter planlingvoj kaj terminologio-scienco en kelkaj partoj de la verko de Wüster (la Enciklopedia Vortaro Esperanto-Germana, la disertacio Internacia lingvo-normigo en la teknkiko, la internacia elektroteknika vortaro kaj la projekto de internacia terminologia kodo).