Language Problems and Language Planning - Volume 28, Issue 3, 2004

Drawing on a recent ethnographic research project conducted in an urban neighbourhood of Liverpool, England, this paper focuses on Somali speakers, relating the experience of members of this minority language community to the local linguistic and cultural ecology of the city. The community forms part of a Somali diaspora created largely as a consequence of civil war in Somalia towards the end of the twentieth century. The paper opens with an account of the context of the languages and cultures of Liverpool, going on to explore the communicative roles of languages and literacies — Somali, English and Arabic — in the lives of members of the Somali community. Also reported are insights, gained in interviews, into the symbolic values which these languages and literacies hold for them. These data indicate unresolved tensions felt by the interviewees in relation to issues both of cultural identity and of social and educational aspirations — tensions which are closely linked to widespread concern in the community over what is perceived as inter-generational language shift, from Somali to English. This concern has led to the setting up of Somali literacy teaching for young people in the community, and the study included observation of these classes. The paper considers the contribution of such affirmative action to the maintenance and valorisation of Somali, as the language of community heritage, before concluding with discussion of the implications of the Somali community experience in Liverpool — of both marginalisation and resistance — for the management of multilingualism in this modern city.SommaireLes langues dans la marge: Le cas du somalien à LiverpoolCet article se concentre sur les locuteurs somaliens. Les informations obtenues se rapportent à l’expérience des membres de cette communauté linguistique minoritaire et s’inspirent des conclusions d’une étude ethnographique menée dans un quartier urbain de Liverpool, en Angleterre. La communauté fait partie de la diaspora somalienne, créée principalement à la suite de la guerre civile en Somalie vers la fin du 20ème siècle. L’article présente le contexte des langues et cultures de Liverpool ainsi que les rôles de communication des langues et des taux d’alphabétisation pour les langues — somalien, anglais, arabe — dans la vie des membres de la communauté somalienne. En s’appuyant sur des entretiens effectués, cet article donne aussi un aperçu des valeurs symboliques que représentent pour eux ces langues et leur taux d’alphabétisation. Ces données révèlent les tensions irrésolues ressenties par les personnes interviewées en ce qui concerne les questions à la fois de culture identitaire et d’aspirations sociales et en matière d’éducation. Ces tensions sont intimement liées à une inquiétude répandue parmi la communauté en ce qui concerne les changements qui semblent intervenir au niveau du somalien et de l’anglais entre les générations. Cette inquiétude a mené à la création d’un enseignement du somalien pour les jeunes de la communauté et cette étude inclus les observations de ces classes. L’article prend en considération la contribution d’une action si affirmative pour le maintien et la valorisation du somalien, en qualité de langue du patrimoine de la communauté, et termine en conclusion par une discussion des implications — à la fois de la marginalisation et de la résistance de la communauté somalienne à Liverpool — en ce qui concerne la gestion du multilinguisme de cette ville moderne. [Cette étude se base sur des recherches effectuées en 2001–2002 avec le soutien du Leverhulme Trust. L’auteur remercie l’aide de Cabdillaahi Cawed Cige, Mariam Salah et Samsam Saleh.]ResumoLingvo marĝena: La kazo de la somalia en LiverpoolSurbaze de lastatempa etnografia esplorprojekto farita en urba kvartalo de Liverpool, Anglio, tiu ĉi artikolo fokusiĝas je somaliparolantoj, ligante la sperton de anoj de tiu ĉi lingvominoritata komunumo al la kultura ekologio de la urbo. La komunumo formas parton de somalia diasporo kreita plejparte rezulte de la civila milito en Somalio fine de la dudeka jarcento. La artikolo komenciĝas per prezento de la lingva kaj kultura kunteksto de Liverpool, kaj poste esploras la komunikajn rolojn de lingvoj kaj leg- kaj skribkapabloj — somaliaj, anglaj kaj arabaj — en la vivoj de anoj de la somalia komunumo. Oni ankaŭ raportas pri perceptoj, gajnitaj el intervjuoj, pri ilia sento de la simbolaj valoroj entenataj en tiuj lingvoj kaj kapabloj. Tiuj datenoj indikas, ke la intervjuatoj sentis nesolvitajn streĉitecojn rilate demandojn kaj de kultura identeco kaj de sociaj kaj edukaj aspiroj — streĉitecojn proksime ligitajn al disvastiĝinta maltrankvilo en la komunumo pri tio, kion oni perceptas kiel intergeneracian lingvoŝoviĝon de la somalia al la angla. Tiu maltrankvilo kondukis al starigo de somalia alfabetiga instruado por komunumaj gejunuloj, kaj la studo enhavis ankaŭ observadon de tiuj klasoj. La artikolo konsideras la kontribuon de tia pozitiva agado al konservado kaj valorigo de la somalia, kiel la lingvo de la komuna heredaĵo. La artikolo finiĝas per diskuto de la implicoj de la spertoj de la somalia komunumo en Liverpool — spertoj kaj de marĝenigo kaj de rezistado — por la mastrumado de multlingvismo en tiu moderna urbo. [La studo baziĝas sur esploroj subtenataj en 2001–2 de Leverhulme Trust. La aŭtoro danke rekonas la helpon de Cabdillaahi Cawed Cige, Mariam Salah kaj Samsam Saleh.]

Mientras que el español ha sido la única lengua de la administración, educación e ingreso social y económico por casi 500 años en el Paraguay, el guaraní, recién en 1992, se reconoce como una de las lenguas oficiales y sirve de lengua de instrucción en el sistema educativo con la introducción del Plan Nacional de Educación Bilingüe de Mantenimiento. El presente estudio compara los datos de investigaciones llevadas a cabo en dos ocasiones diferentes: en 1990 y en el año 2000. Se examina el efecto de los esfuerzos de revaloración de la lengua guaraní y los incidentes significativos en la planificación lingüística, acontecidos especialmente durante la última década del siglo XX. Un total de 1035 estudiantes de las escuelas secundarias han participado en el presente proyecto.SummaryLanguage planning and language spread of Guaraní in Paraguay: Comparison, evaluation and implicationSpanish has been the sole language of administration, education and social and economic advancement for nearly 500 years in Paraguay. Recently, in 1992, Guaraní was recognized as an official language and it serves as the language of instruction in the educational system with the introduction of the National Plan for Bilingual Education and Maintenance. The present study compares data from research projects carried out on two separate occasions: in 1990 and in the year 2000. The effects of the efforts to promote the Guaraní language and the significant events in language planning, especially those which occurred during the last decade of the 20th century, are examined. A total of 1,035 secondary school students participated in this project.ResumoLingvoplanado kaj lingvodisvastiĝo de la guarania en Paragvajo: Komparo, takso kaj implicojDum preskaŭ kvincent jaroj la hispana estis la sola lingvo de administrado, edukado, kaj socia kaj ekonomia evoluigo en Paragvajo. Lastatempe, en 1992, oni ekrekonis la guaranian kiel oficialan lingvon, kaj ĝi rolas kiel la instrulingvo en la eduka sistemo per enkonduko de la Nacia Plano por Dulingva Edukado kaj Konservado. La nuna studo komparas datenojn el esplorprojektoj realigitaj je du apartaj okazoj: en la jaroj 1990 kaj 2000. La artikolo ekzamenas la rezultojn de tiuj klopodoj antaŭenigi la guaranian lingvon kaj la signifajn paŝojn en lingvoplanado, precipe tiujn de la fina jardeko de la dudeka jarcento. Entute 1.035 mezlernejanoj partoprenis la projekton.

This article deals with the phenomenon of overregularization in a language already extremely regular, i.e. Esperanto, in children who are learning it as their mother tongue together with one or two other national languages. It consists of an analysis of the diaries kept by Esperanto-speaking parents, tracing the development of five children who were brought up speaking Esperanto as one of their two or three mother-tongues. The children were all of European origin, and their ages ranged from one to five years. The different forms of overregularization have been subdivided into three levels of complexity based on the number and type of morpheme compositions used, and the degree of semantic elaboration. Detailed comments are provided on the forms and meanings of the various examples representing each level, showing the correlation between the age of the children and the growing complexity of the forms. This study can be seen as a first step towards a more systematic analysis of the typologies of overregularization specific to this category of early bilingual children and a better understanding of their language development profile.SommarioRegolarizzazione di una lingua regolare: Il fenomeno della iperregolarizzazione in bambini che parlano l’esperantoQuesto articolo si occupa del fenomeno della iperregolarizzazione in una lingua già estremamente regolare, cioè l’esperanto, da parte di bambini che la stanno imparando come lingua materna insieme ad una o due altre lingue nazionali. Esso consiste in una analisi dei diari tenuti dai genitori esperantofoni, che registrano lo sviluppo di cinque bambini che sono stati allevati parlando in esperanto come una delle loro due o tre lingue materne. I bambini sono tutti di estrazione europea e le loro età vanno da uno a cinque anni. Le differenti forme di iperregolarizzazione sono state divise in tre livelli di complessità basati sul numero e sul tipo di combinazioni di morfemi e sul grado di elaborazione semantica. Vengono forniti commenti dettagliati sulle forme e sui significati dei vari esempi rappresentantivi di ogni livello, che mostrano la correlazione tra l’età dei bambini e la crescente complessità delle forme. Questo studio può essere visto come un primo passo vero una analisi più sistematica delle tipologie di iperregolarizzazione specifiche per questa categoria di bilingui precoci e verso una migliore comprensione del loro profilo di sviluppo linguistico.ResumoReguligo de regula lingvo: La fenomeno de superreguligo en Esperanto-parolantaj infanojĈi tiu artikolo temas pri la fenomeno de superreguligo en lingvo jam tre regula, tio estas Esperanto, fare de infanoj, kiuj lernadas ĝin kiel gepatran lingvon kune kun unu aŭ du aliaj naciaj lingvoj. Ĝi konsistas el analizo de la taglibroj verkitaj de esperantlingvaj gepatroj. La taglibroj raportas pri la lingva evoluo de kvin infanoj, kiuj kreskis, parolante en Esperanto kiel unu el la du aŭ tri lingvoj lernataj de la naskiĝo. La infanoj estas ĉiuj eŭropaj kaj iliaj aĝoj varias inter unu kaj kvin jaroj. La pluraj formoj de superreguligo estis dividitaj laŭ tri malsimplec-niveloj, kiuj baziĝas je la kvanto kaj la speco de morfem-kombinoj kaj je la grado de signifo-prilaborado aplikita. Oni liveras detalajn komentojn pri la unuopaj vort-formoj kaj pri la signifoj de la ekzemploj, kiuj reprezentas la unuopajn nivelojn. Ĉi tiuj ekzemploj montras kunvariadon de la aĝo de la infanoj kaj de la pliiĝanta malfacileco de la vortformoj. Ĉi tiu studo povas esti rigardata kiel unua paŝo al pli sistema esploro de la speco de superreguligoj tipaj por ĉi tiu speco de fruaj dulingvuloj kaj al pli bona kompreno de ilia lingvo-evoluo.