Language Problems and Language Planning - Volume 9, Issue 2, 1985

SUMARIOMedios másivos de difusión en espanol en los Estados Unidos: Implicaciones dialectalesEste articulo explora la relation entre el uso y la preferencia de medios másivos de difusión en espanol por parte de la población chicana en Estados Unidos y su taza de asimiliación linguistica. Se presenta inicialmente el estado de los medios de difusión másivos en espanol en la nation. Después sigue un análisis del material existente sobre el uso y preferencia de los medios susodichos por parte del chicano. Se concluye lo siguiente: la sensibilidad de los medios másivos de difusión hacia el lenguaje y cultura chicana esta mejorando; los medios que cubren eventos locales y proveen information de carácter cultural son los que más han aumentado en numéro y circulation; el inglés y el espanol coexisten y compiten en los medios de difusión que rinden servicio a las comunidades chicanas; el espanol chicano desempena un roi pequeno pero vital para la creciente demanda de los medios de difusión en espanol; y finalmente, el espanol sigue en uso en las comunidades chicanas. Sin embargo, para medir adecuadamente la retención del espanol, se necesitan más investigaciones sobre su uso en diversas regiones y nivelés socioeconómicos.RESUMOHispanaj amásmedioj en Usono: dialektaj implicojTiu ci artikolo esploras la rilaton inter la amásmedioj kaj la rapideco de lingva asimiligo de cikanoj. Unue oni prezentas la nunan staton de la hispanlingvaj amás-medioj en Usono. Sekvas trarigardo de esploroj pri la konservado de la hispana lingvo en rilato al amásmedia utiligo kaj prefero en cikanaj komunumoj. Oni konkludas jene: La kultura kaj lingva sentemo de la amásmedioj rilate cikanojn plibonigas; formoj de hispanlingvaj amásmedioj, kiuj plenumás lokajn informajn kaj kulturajn bezonojn, spertis plej rapidan kreskon; la anglalingvaj kaj hispanlingvaj amásmedioj kunekzistas kaj konkurencas en cikanaj komunumoj; la cikana hispana lingvo ludas malgrandan sed esencan rolon en la kreskanta sukceso de hispanlingvaj amásmedioj; kaj, fine, la hispana konservigas en cikanaj komunumoj, kvankam pliaj esploroj estas bezonataj koncerne la retenon de la hispana en diversaj formoj flanke de cikanoj en diversaj geografiaj kaj sociekonomiaj situoj.

SUMMARYSimultaneous Sign Language InterpretationOne of the most significant moves made by the Canadian government in 1979, on the recommendation of a parliamentary committee, was to make, not the Department of Health and Welfare, but the Secretary of State's Translation Bureau responsible for sign language interpretation. The Bureau accordingly established its sign language service to parallel the spoken service it maintains in Canada's official languages as well as in a variety of other languages. The service is intended for use by any hearing-impaired person in Canada having to deal with a representative of the federal government. The efforts of the Bureau to professionalize sign language interpretation meet with objections from two groups: those who seem to regard this type of interpretation as a crutch, a last resort, rather than a bona fide means of expression, and those who seem to be afraid of being judged by others. Sign languages are languages in their own right. We should recognize visual language interpreters as siblings, as equals of their "vocal" counterparts.RESUMOSimultana interpretado de gesta lingvafoUnu el la decidoj plej signifaj, faritaj de la kanada registaro en 1979, laù rekomendo de parlamenta komitato, estis konfidi la interpretadon de gestaj lingvajoj ne al la Ministerio pri Sano kaj Bonstato, sed al la Traduka Fako de la Stata Sekretario. La Fako starigis interpretan servon por gesta lingvo, kiu sekvis la saman linion kiel tiuj por la parolataj lingvoj, pri kiuj gi estas sargita—nome la oficialaj lingvoj de Kanado kaj certa nombro de aliaj lingvoj. La servo celas ciujn aùdajn handikapitojn en Kanado, kiuj havas okazon trakti kun reprezentanto de la federacia administracio. La klopodoj de la Fako doni al la gesta interpretado profesian statuson renkontas la opozicion de du grupoj: tiuj, kiuj sajne konsideras tiun tipon de interpretado nura lambastono, ia lasta espero, pli ol efektiva esprimrimedo, kaj tiuj, kiuj sajne timas la jugon de siaj kolegoj. La gestaj lingvoj estas plenrajtaj lingvoj. Necesas rekoni la interpretistojn de vidaj lingvoj kiel fratojn egalajn al iliaj "busaj" samnomuloj.

SOMMARIOUn glossario di termini lettali per la descrizione della variazione linguisticaL'esigenza di trovare una terminologia comune o standardizzata per descrivere i fenomeni appartenenti a un'area specifica di ricerca caratterizza tutte le scienze. Questo è vero, quindi, anche nel caso della linguistica. Data l'attuale tendenza a sviluppare una metodologia che mira ad incorporare parametri contestuali di carattere spaziale, sociale e psico-comunicativo, esiste il bisogno ora, più che mai, di utilizzare un sistema terminologico comune. In questo articolo discuteremo che un sistema comune, basato sul suffisso -letto, è già implicito negli scritti di parecchi studiosi. Quindi, lo scopo principale del presente lavoro è di proporre un glossario minimo di termini lettali, molti di cui si trovano dispersi nella letteratura scientifica. Alcuni dei termini, tuttavia, sono usati qui per la prima volta.RESUMOLekta terminaro por priskribi lingvan varionLa sercado de normigita, au komuna, terminologio por priskribi la terenon de fenomenoj, kiuj rilatas al difinita kampo de esploroj, karakterizas ciujn sciencojn. Tio validas ankaù pri lingvistiko. Pro la kreskanta emo evoluigi metodologion, kiu celas enpreni kuntekstajn parametrojn spacajn, sociajn kaj psikokomunikajn latt karaktero, sajnas esti bezono, ec pli urga ol antaûe, ke esploristoj uzu komunan terminologian sistemon. Tiu ci referajo argumentas, ke tia sistemo, bazita sur la sufikso -lekt, estas jam implica en la verkoj de multaj esploristoj. Sekve, gi sugestas minimuman liston de lektaj terminoj, multaj el kiuj troveblas dise tra la literaturo. Tamen, kelkaj terminoj estas ci tie unuan fojon uzataj.

RESUMOLa Tria Jara Konferenco pri Lingvo kaj Komunikado estis organizita de la Centro de Esploro kaj Dokumentado pri la Monda Lingvo-Problemo (CED) en Novjorko fine de 1984. Ci-jare la konferenca temo estis "Lingva planado je internacia nivelo." In-aûguris la unutagan konferencon s-ino Françoise Cestac, estrino de la Traduka Servo de Unuigintaj Nacioj. Okdeko da partoprenantoj sekvis kun intereso dek tri referajojn, faritajn de altaj funkciuloj de UN, de usonaj universitataj profesoroj kaj de tradukis-toj kaj lingvistoj el Usono, Kanado kaj la Eûropa Komunumo.Novajo ci-jara estis partopreno de du prelegantoj vojagintaj el Eûropo. Revizoro ce la Traduka Servo de la Eûropa Komunumo en Luksemburgo, Brian Moon, priskribis la klopodojn por konservi la plurlingvismon ce la Eûropa Komunumo. Alex Olde Kal-ter, lingvisto de la firmao Buro voor Systeemontwikkeling (BSO) en Utrecht, Nederlando, prezentis la nunan staton de la esploroj cele al DLT—automata traduk-sistemo père de pont-lingvo bazita sur Esperanto.ZUSAMMENFASSUNGDie dritte jährlich stattfindende Konferenz "Sprache und Kommunikation" wurde vom Centro de Esploro kaj Dokumentado pri la Monda Lingvo-Problemo (CED) Ende 1984 in New York abgehalten. In diesem Jahr lautete das Thema "Sprachplanung auf internationalem Niveau." Die eintägige Konferenz wurde von der Leiterin des Uber-setzungsdienstes der Vereinten Nationen, Françoise Cestac, eröffnet. Achtzig Teil-nehmer hörten die dreizehn Referate, die von hohen Funktionären der UNO, von Pro-fessoren aus den USA, und von Übersetzern und Linguisten aus den USA, Kanada und der Europäischen Gemeinschaft gehalten wurden.Eine Besonderheit bildete in diesem Jahr die Teilnahme von Referenten aus der EG. Der Revisor beim Übersetzungsdienst der EG, Brian Moon, sprach über die Be-mtihungen, die Vielsprachigkeit der EG zu erhalten. Alex Olde Kalter, Linguist der Firma Buro für Systementwicklung in Utrecht, Niederlande, stellte den Stand der Entwicklungen auf dem Gebiete der automatischen Übersetzung nach einem System dar, das mit Hilfe einer Brückensprache arbeitet, die auf dem Esperanto basiert.

Portuguese in Unesco?Recommendation 73 of the World Conference on Cultural Policies (Mexico City, 1982) dealt with Portuguese and other languages, calling on the director-general of Unesco to promote study of the possible use of Portuguese as a working language in the organization. Six reasons were given, including the fact that Portuguese is now the official language of seven member-states, that it is used also in various forms in other parts of the world, that it is a language that bridges cultural and racial diversity, and that it is already an official language of the Organization of American States.At the Unesco General Conference in 1983, representatives of three Portuguese-speaking countries addressed the session in Portuguese, and the representative of Portugal specifically called for the introduction of Portuguese as a working language. Currently there are three categories of languages at Unesco: the official languages of the General Conference, eight in number; the working languages of the General Conference and the Executive Board, of which there are six; and the working languages of the offices (English and French are those of headquarters).A recent Unesco document dealing with the introduction of Portuguese and other working languages calculates the cost of introducing a new working language at between $4,421,000 and $6,521,100 per biennium for limited use (i.e., translation of certain documents and provision of interpretation in certain meetings) and between $13,889,500 and $18,520,600 for use on a par with the other working languages. While the Joint Inspection Unit of the United Nations has warned against the costs involved in introducing further languages into the UN system, the director-general has tended to favor a somewhat more egalitarian approach to the problem, emphasizing the necessity to weigh such considerations as cultural values against the purely utilitarian question of cost.

Novan sistemon por reprezenti la cinan (mandarenan) lingvon per latinaj literoj anoncis la Ministerio pri Edukado de la Respubliko de Cinio (Tajvano) en majo 1984. La piano restos "provizora" dum unu jaro por permesi publikan diskutadon. La celo estas anstataûi la de 1928 gis nun oficialan sed efektive neuzatan sistemon "Gwoyeu Romatzyh," kiu reprezentas diferencojn de tonalteco per malsamaj literumadoj (ekz., la unua silabo de "Gwoyeu Romatzyh" literumigas guo, gwo, guoo, au guoh, dépende de la tonalteco). Tajvano ne partoprenis la lingvoreformojn de la aliaj cinaj provincoj, kaj tial ne uzas la kontinentan sistemon Hanyu Pinyin. En la lernejoj oni instruas la sonojn de la mandarena per pli malnova sed tre efika ne-latina alfabeto Mandarenaj Fonetikaj Simboloj (MFS). La nova latiniga sistemo, ne anstataùos MFSon, sed estas uzota en internaciaj sferoj kiam ajn latina sistemo estas deviga au konvena. La provizora skemo pli malpli isomorfos kun la MFS, kaj fakte havas ec la nomon MFS 2. Oni esperas, ke tiu isomorfeco faciligos lernadon de la nova sistemo flanke de cinoj kiuj jam konas MFSon (kiu nun nomigos MFS 1) kaj de la ne-latina MFS 1 flanke de eksterlandaj studentoj. La artikolo pritraktas kelkajn diferencojn inter MFS 2 kaj la sistemo Hanyu Pinyin vaste uzata ekster Tajvano, sed ne enhavas plenan priskribon, car la skemo restas provizora. La Ministerio ne anoncis planojn por propagandi au ec mem uzi la sistemon post tiam, kiam gi atingos sian definitivan formon.

La libro enhavas tri partojn, superrigardan pri etna identeco, unuetnan pri la finn-landaj svedoj kaj detalstudan pri la svedoj de Helsinki, komplete dulingva grupo. In-ternacie plej interesa estas la unua, pli teoria parto, en kiu Allardt zorge kaj detale prezentas la kunefikadon de aro da individuaj kaj grupaj faktoroj, kiuj karakterizas etnan grupon. La klopodojn trovi trafan difinon komplikigas la fakto, ke neniu kriterio validas por ciuj minoritatanoj, kaj ke apenaû iu kriterio estas administre kontrolebla. Allardt komparas la vekigon de etna konscio en la 1970aj jaroj kun la estiganta naciismo en la 19a jarcento kaj montras kiel la etna ekagado koincidas kun generala politika impeto en okcidenta Eûropo. Gi trafas kreskintan pretecon ce la registaroj cedi funda-mentajn rajtojn ankaù al minoritatoj. La studo traktas kiel tio speguligas en la ling-volegoj de diversaj statoj kaj diskutas la du cefajn principojn, kiuj gvidas la konstatadon de bezono je minoritatlingvaj publikaj servoj, la teritorian kaj la personan principojn. La svedlingva libro enhavas valoran materialon por internaciaj komparoj kaj meritas internacian atenton.